Dekorowanie potraw (garnirowanie, garnish)

Jak sprawić, aby codzienne posiłki były nie tylko ucztą dla podniebienia, ale i dla oczu?

Dla każdej potrawy ważne jest nie tylko smak ale i sposób jej podania. Zwróć uwagę na to jak sama odbierasz podaną na stół potrawę, w pierwszej kolejności ją widzisz, następnie czujesz jej zapach a dopiero na końcu smakujesz.
Pobudzanie trzech zmysłów człowieka: wzroku, zapachu i smaku to klucz do efektownej prezentacji potraw nie tylko w restauracjach ale i w naszych domach.

Zamysłem dekorowania potraw jest pobudzanie wszystkich zmysłów gości - jeśli patrzą na atrakcyjnie i kusząco wyglądające jedzenie to zostaną zachęceni do spróbowania go.
Miło jest jak zaproszeni goście oglądają serwowane potrawy z każdej strony i rozpoczynają ciekawe i emocjonujące dyskusje na ten temat sztuki kulinarnej. Podczas takich rozmów każda potrawa smakuje o wiele lepiej.
Ładnie udekorowana potrawa zyskuje nie tylko na wyglądzie ale również smakuje inaczej, dekoracyjne dodatki podnoszą walory smakowe potrawy.

Pomyśl z jakim apetytem Twoje dzieci będą jadły posiłek, który będzie przypominał swoim wyglądem grzybki, myszki czy inne stworki. Jeśli podasz na przyjęcie dla dzieci ciekawie ozdobione przekąski to na pewno wszyscy mali goście zjedzą je ze smakiem i będzie przy tym trochę dodatkowej zabawy.

Dekorowanie potraw na potrzeby naszego domu nie wymaga wymyślnych narzędzi czy produktów, wystarczy skorzystać ze składników ogólnie dostępnych i kilku prostych akcesorii kuchennych. Nie musisz stawiać na stole rzeźby lodowej aby zrobić wrażenie na domownikach czy zaproszonych gościach.

Do podstawowych narzędzi należą przede wszystkim noże, te trochę większe i małe o różnych kształtach ostrzy (ważne są małe, spiczaste nożyki). Najważniejsze jest aby wszystkie były bardzo dobrze naostrzone. W sprzedaży są również specjalne zestawy do modelowania warzyw, które przypominają dłutka o różnych kształtach końcówek.
Przydatne są również przyrządy do robienia spirali z ogórka i rzodkwi, dekoracyjnego rowkowania skórki warzyw i owoców, nożyki dekoracyjne do cytrusów, łyżeczki do wydrążania kulek, foremki do wykrawania kanapek i koreczków, specjalne noże faliste, krajacze do jajek, wydrążacz do jabłek.

Dekorowanie potraw dla dzieci - myszki, grzybki

Dekorowanie potraw dla dzieci - kanapki z krakersów

Dekorowanie tortów

Dekoracje z ogórka

Dekorowanie potraw - ozdoby z marchewki

Porady domowe

Czyszczenie gąbki

W gąbce zarówno tej naturalnej jak i syntetycznej, po pewnym czasie zbiera się brud i resztki mydła. Możesz te zanieczyszczenia usunąć za pomocą soku z cytryny. Włóż gąbkę do niewielkiego naczynia tak aby była lekko ściśnięta i polej sokiem. Pozostałą skórką obłóż gąbkę i zalej ją gorącą wodą na 24 godziny. Po tym czasie gąbkę dobrze wypłucz.

Czyszczenie srebra
Sok z cytryny wymieszany z popiołem (z papierosów lub innym) na gęstą papkę likwiduje poczerniałe miejsca na wyrobach ze srebra. Po tym zabiegu musisz przedmioty opłukać letnią wodą i wytrzeć do sucha.
Metoda druga: na 1 litr wody dodaj po łyżce octu (10%) i sody oczyszczonej, zanurz srebra w roztworze (nie mogą wystawać) na 15 minut a następnie opłucz i starannie powycieraj miękką szmatką.

Czyszczenie bursztynu
Bursztyn czyścimy miękką szczoteczką, na sucho. Mocno zabrudzony można umyć wodą z mydłem, ale szybko wypłukać i osuszyć (przetrzymany dłużej w wodzie zmatowieje, podobnie jak w kontakcie z alkoholem). Po starannym umyciu lub wyczyszczeniu bursztyn można posmarować odrobiną oliwy z oliwek.

Czyszczenie ubrań ze skóry
Ubrania ze skór tzw. glansowanych utrzymamy w dobrym stanie, czyszcząc je poprzez pocieranie zwilżoną w ciepłej wodzie, mocno odciśniętą gąbką i wycierając do sucha miękką szmatką. Po oczyszczeniu, dla odżywienia skóry, należy starannie natłuścić ją woskową pastą do obuwia i wypolerować wełnianą szmatką. Można też nacierać skórę mieszaniną denaturatu i gliceryny (2 łyżki spirytusu, 1 łyżka gliceryny).

Czyszczenie zamszu
Zaplamione miejsca posypujemy grubą warstwą talku, pozostawiamy na kilkanaście godzin, strzepujemy, czyścimy gumową szczoteczką. Całość odświeżamy wodą z amoniakiem w proporcji pół na pół. Zwilżamy w roztworze czystą szmatkę, pocieramy nią skórę kawałek po kawałku i natychmiast wycieramy drugą, suchą ściereczką. Następnie czyścimy gumową szczoteczką. Do czyszczenia zamszu nie wolno używać żadnych odplamiaczy chemicznych. Mogą pozostawić widoczne obwódki i odbarwienia.
Gdy zabrudzenia będą niewielkie, wystarczy przetarcie gumową szczoteczką. Jeśli jej nie mamy, można ją zastąpić miękką gumką do ołówka czy skórką czerstwego chleba. Mocno zabrudzony zamsz trzeba oddać w ręce fachowca, do zakładu specjalizującego się w czyszczeniu tego typu odzieży.

Zapach stęchlizny w szafkach na działce
Jeśli zdarzy się, że po okresie zimowym szafki w altanie pachną stęchlizną umyj je ciepłą wodą z dodatkiem płynu do mycia drewna i pozostaw otwarte przez kilka godzin, by dobrze wyschły. Potem upraż na patelni ziarna kawy i jeszcze ciepłe wsyp na talerzyki, które poustawiaj na półkach. Zamknij szafki. Zabieg można co jakiś czas powtórzyć.

Czyszczenie plastikowych zasłon prysznicowych z pleśni
Pojedyncze, niewielkie plamki wystarczy przetrzeć słabym roztworem zawierającym wybielacz lub płyn dezynfekujący, np. ACE, Domestos. Mocno zabrudzone trzeba namoczyć w silniejszym roztworze jednego z wymienionych środków i wyprać ręcznie. Użyte płyny zapobiegną nawrotowi pleśni. Trzeba także dbać o to, aby zasłony po kąpieli pozostawały przez jakiś czas rozsunięte i mogły swobodnie wysychać.

Rattan
Meble z rattanu i wikliny, aby zabezpieczyć przed matowieniem, można konserwować roztworem wody, soku z cytryny i wody utlenionej (proporcje odpowiednio 1 litr : 4 łyżki : 4 łyżki).

Bambus
Do czyszczenia bambusa używaj wody z dodatkiem soli.

Białe plamy na meblach po gorących naczyniach na drewnianych meblach
Usuniesz je gęstą papka z soli i oliwy, która nałóż na splamione miejsce i zostaw na trzy godziny.
Drugi sposób - zamocz korek w oleju roślinnym, zanurz w popiele z papierosa i natrzyj nim plamę.

Tłuste plamy na drewnianej nie lakierowanej podłodze
Takie plamy zejdą pod wpływem benzyny ekstrakcyjnej i talku połączonych w gęstą papkę. po wyparowaniu benzyny pozostały proszek należy usunąć i przetrzeć powierzchnię szmatka zwilżona ciepłą wodą z dodatkiem płynu do zmywania naczyń.

Czarne rysy na podłodze po gumowych podeszwach można czyścic terpentyną albo zwyczajną gumka do mazania.

Farbujące buty
Jeśli buty farbują ci rajstopy przetrzyj je szmatką nasączoną octem lub spryskaj lakierem do włosów. Buty możesz włożyć dopiero gdy całkowicie wyschną.

Świece palą się jaśniej i wolniej się stapiają, jeśli naokoło knota podsypiemy trochę soli.

Szuflady. których wyciąganie i wsuwanie sprawia trudność smarujemy suchym mydłem.

Parasol czyści się miękką szczoteczką maczaną w spirytusie denaturowym.

Lustra najlepiej czyści się kredą rozrobioną ze spirytusem.

Klamki i okucia z mosiądzu najlepiej czyścić kredą rozrobioną ze spirytusem. Zielone naloty czyścić kwasem z kiszonej kapusty z popiołem lub solą zwilżoną octem.

Złocone ramy można wyczyścić przekrojoną na pół cebulą.

Widoczne rysy na meblach nasmaruj bezbarwną wazeliną, pozostaw na 24 godziny, a następnie wypoleruj.

Jak to jest z tą żywnością

Śledząc ostatnie doniesienia mediów odnośnie tak zwanej afery solnej wpadam w coraz to większe przerażenie. Wydawało by się, że żyjemy w świecie, którego wszystkie dziedziny podlegają rozmaitym przepisom, normom i regulaminom.

Takim ustrojem, w którym wydawało by się, że są przestrzegane wszelkie normy jest unia europejska do której należymy od kilku lat. Wydawało mi się, że UE jest gwarantem nie tylko bezpieczeństwa ekonomicznego, ale również jest swoistym batem odnośnie jakości produkcji, ekologii i innych szlachetnych terminów.

W końcu normy unijne są takie ostre, że wręcz absurdalne – krzywizna banana i średnica jabłek. Normy i inne absurdy są tylko po to by europejczycy mogli na swoich stołach gościć najlepsze, bezpieczne, certyfikowane dania, potrawy. Unia położyła łapę na naszym oscypku i innych regionalnych potrawach. Już nasi sąsiedzi nie mogą sprzedawać oscypka jako oscypka tylko muszą go inaczej nazywać. Gdzie ta wolność w tej europie. Wszystko jest zmierzone, nazwane i certyfikowane.

Jednak ostanie newsy ujawniły jak upośledzony jest system kontroli jakości w Polsce czyli również w unii europejskiej. Paru kombinatorów serwowało nam nieoczyszczoną sól drogową. Sprzedawali ją do wielu zakładów spożywczych. Co z tego, że badania wykazały jej znikomą szkodliwość? Czyli sytuacja ta pokazuje, że jak potrafią oszuści wprowadzić sól drogową w miejsce spożywczej, to czy nie może zdarzyć się taka sytuacja w innych przypadkach. W przemyśle stosowane jest wiele gotowych substancji nie tylko sól. Wędliny są traktowane różnymi środkami, począwszy od koncentratu dymu wędzarniczego na konserwantach kończąc. I co w przypadku gdy jakiś mądrala wpadnie na genialny pomysł zastąpienia jednego substratu jakimś świństwem?

Dlatego przestałem ufać gotowym wyrobom, ze sklepu. Wolę sam zrobić swoje wędzonki. Moja golonka wędzona lub kiełbasa biała są wykonane w znanej mi technologi. Smakowo są o wiele lepsze niż sklepowe. Moja wędzarnia dymi nawet dwa razy w miesiącu i dostarcza familii coraz to lepsze jakościowo wędliny.

Kuchnia w sieci

Szybkie tempo życia, a co za tym idzie, notoryczny brak czasu sprawiają, że przyrządzanie tradycyjnych obiadów staje się niemal czymś niemożliwym. Wygodniej jest nam zamówić gotowe danie lub kupić produkt garmażeryjny do błyskawicznego podgrzania.

Jednak wielu z nas coraz częściej stara się znaleźć jednak czas , aby przygotowywać pełnowartościowe tradycyjne posiłki według przepisów z książki kulinarnej, babcinych notatek, czy z Internetu.

 Szczególnym powodzeniem cieszą się przepisy kulinarne w sieci, których nie sposób nawet zliczyć. Można bowiem znaleźć tam przepisy niemal na każdą potrawę na świecie, od tradycyjnej kuchni polskiej po wymyślne potrawy pochodzące z egzotycznych krajów.

Dużym powodzeniem cieszy się przede wszystkim kuchnia włoska, francuska,niemiecka, czy chińska, choć coraz więcej widać również inspiracji kulinariami krajów bałkańskich czy Bliskiego Wschodu.

Nie ulega jednak wątpliwości, iż przepisy kulinarne, zwłaszcza te widoczne w sieci, będą zawsze miały szerokie grono odbiorców z uwagi na fakt, iż to właśnie Internet staje się najpopularniejszym nośnikiem informacji. Sięganie do książki kucharskiej staje się już teraz rzadkością, a za kilka lat może zupełnie odejść do lamusa.

Gdzie można znaleźć wartościowe przepisy kulinarne? Z całą pewnością w różnego rodzaju serwisach kulinarnych, pełniących funkcję wirtualnej książki kucharskiej. Ich zaletą jest to,iż w szybki wygodny sposób można wybrać interesującą nas kategorię przepisów, czy stopień trudności przygotowania potraw. Zazwyczaj serwisy tego typu mają wydzielone takie kategorie,jak dania główne, zupy, sałatki, desery, dlatego łatwo można trafić na odpowiedni przepis.

 Równie cennym źródłem przepisów są blogi kulinarne prowadzone głównie przez osoby uwielbiające gotować i dzielić się swymi kuchennymi odkryciami z internautami. Przepisy zamieszczane na blogach są sprawdzone i często oceniane przez innych, którzy mieli okazję wypróbować daną recepturę. Dzięki temu otrzymujemy od razu informacje, czy dany przepis jest godny naszej uwagi i spełnia nasze oczekiwania.

Warto więc korzystać na co dzień z tego obszernego zasobu, jakim jest internet i eksperymentować w kuchni z nowymi przepisami.

Wędzić można samemu, wystarczy chcieć

Wędzenie jest bardzo starym sposobem utrwalania mięsa, wędlin, kiełbas, serów oraz ryb. Do wędzenia potrzeba niewiele. Podstawą jest wędzarnia, która zapewni nam właściwe wykonanie naszych wędzonek.

Warto zbudować solidną wędzarnię, w internecie znajdziecie wiele stron, na których zaprezentowana jest budowa wędzarni. Materiały na wędzarnię to stal, blacha i inne materiały metalowe, które są pozbawione powłok takich jak lakier, farba, guma oraz inne powłoki galwaniczne. Żywa stal jest najlepsza. Drewno również nadaje się do budowy wędzarni. Musi być czyste najlepiej pochodzenia liściastego ale z iglaków również się nadaje, tylko że musi być długo wypalane tak aby ogień pozbawił go olejków eterycznych i żywic.

Ponad to potrzebny jest sprzęt do wędzenia  czyli rozmaite haki do wieszania wędzonek, miski, wiadra, które mogą mieć kontakt z żywnością. Pamiętajcie, że wędzenie ma być zdrowe dla nas i naszych rodzin, dlatego musicie ściśle stosować się wszelkich zasad higieny, właściwego doboru materiałów wykorzystanych do budowy wędzarni jak i opału stosowanego do wytwarzania dymu. W zależności od tego jaką temperaturą wędzimy rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje tego typu obróbki termicznej. Można wędzić na zimno do 40 stopni C, na ciepło do 70 stopni oraz na gorąco powyżej 70 stopni, co uważam za pieczenie. Wędzenie na zimno jest czasochłonne ale za to jest najzdrowsze, na ciepło powoduje, że nasze wędzonki szybciej są gotowe ale za to są bardziej nasączone szkodliwymi substancjami dymu. Wędzenie na gorąco jest to w zasadzie pieczenie i nadaje się do sporządzania np. niektórych ryb. Sekretem dobrych wyników wędzarniczych jest dobry przepis na wędzoną szynkę i boczek. Jest to ciekawe i przynoszące wiele radości hobby, które polecam każdemu.

Bułki orkiszowe

Mąka orkiszowa to produkt o wyjątkowych właściwościach zdrowotnych. Warto po nią sięgnąć nie tylko podczas diet, choć akurat w tym przypadku jest bardzo cenna. Pieczywo z mąki orkiszowej ma nie tak wysokiego indeksu glikemicznego jak inne, za wyjątkiem żytniego. Jednak z własnego doświadczenia wiem, że to drugie nie zawsze jest dobrze tolerowane, zwłaszcza przy problemach z żołądkiem. Wtedy warto sięgnąć po pieczywo orkiszowe, najlepiej własnego wypieku, kiedy mamy stu procentową pewność co do składu. Zamiast chleba można oczywiście upiec też pyszne bułeczki. Podaję przepis na bardzo "lekkie" bułki, bez dodatku tłuszczu i cukru. 

Składniki:

• 300 g maki orkiszowej
• 1 jajko
• 10 g otrębów
• 1 łyżka inuliny
• 25 g świeżych drożdży
• płaska łyżeczka soli
• 150 ml wody

Do miski wsypać mąkę orkiszową, dodać rozkruszone drożdże i pozostałe składniki. Wodę należy dolewać stopniowo podczas wyrabiania, jej ilość jest zależna od mąki, podałam tu w przybliżeniu. Ciasto po wyrobieniu zrobi się kleiste, nie powinno być za rzadkie. Odstawiamy ciasto w ciepłe miejsce, aby trochę wyrosło. Następnie ponownie przerabiamy i dzielimy na 8 części, z każdej porcji robimy kulkę. Przygotowane bułki/kulki układamy na papierze do pieczenia w dość dużych odstępach, przykrywamy ściereczką i pozwalamy im trochę urosnąć. 

Przed włożeniem do pieca smarujemy wodą i posypujemy płatkami owsianymi. Bułki pieczemy w temperaturze około 190 stopni do lekkiego zrumienienia. 

Bułeczki będą jeszcze smaczniejsze kiedy do ciasta dodamy 1 - 2 łyżki oliwy z oliwek. 

Chleb z ciecierzycy

Postanowiłam wypróbować ciecierzycę, jako składnik pieczywa i od razu napiszę, że eksperyment bardzo udany. Przygotwałam chleb używając mąki i ciecierzycy, mniej więcej, pół na pół. Resztę robiłam podobnie jak we wcześniej opisywanych chlebowych wypiekach, czyli tradycyjnie - świeże drożdże, sól, mały dodatek inuliny. Tym razem nie dodawałam żadnych innych przypraw, chciałam poczuć smak nowego wypieku bez pachnących dodatków. 

Chlebek po upieczeniu ma bardzo chrupiącą skórkę, środek jest dość wilgotny, smak… doskonały!

Składniki:

• 1 puszka ciecierzycy (240 g netto)
• 250 g orkiszowej mąki pełnoziarnistej
• 2,5 g świeżych drożdży
• 1 łyżka inuliny
• 1 łyżeczka soli

Ciecierzycę odcedzić z zalewy, przełożyć do miski. Przy pomocy blendera zmiksować ją na jednolitą masę (jak zostaną jakieś kawałki nic nie szkodzi), dodać do niej mąkę. Użyłam pełnoziarnistej mąki orkiszowej, grubo mielonej, ale z całą pewnością może być też inna. Polecam raczej z pełnego ziarna.

Drożdże rozpuścić w małej ilości ciepłej wody, nie garowane wlać do miski z mąką i ciecierzycą. Dodać inulinę i sól, starannie wyrobić. Podczas wyrabiania należy jeszcze dodać troszkę ciepłej wody, ale uprzedzam, potrzeba jej niewiele, ciecierzyca sama jest dość wilgotna. 

Przełożyć ciasto na blat posypany mąką, ukształtować chlebek, włożyć do formy typu keksówka (mała) i pozostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia.

Gdy ciasto zwiększy swoją objętość dwukrotnie, wstawić do nagrzanego piekarnika i piec do lekkiego zrumienienia. 

Smacznego! 

Kluski śląskie

Składniki:

• ziemniaki
• mąka ziemniaczana
• jajko
• sól

W przepisie nie podaję dokładnie ilości składników, ponieważ zawsze robię kluski "na oko". Zaraz jednak wyjaśniam jak to "na oko" trochę zmierzyć.

Obieramy dowolną ilość ziemniaków, ilość zależy od liczby osób i... apetytów. Odradzam bawienie się w lepienie z mniejszą ilością niż kilogram.

Gotujemy ziemniaki w osolonej wodzie, następnie przy pomocy specjalnego tłuczka ugniatamy je na jednolitą masę. Robimy to w tym samym garnku, w którym się gotowały. Gdy trochę przestygną, wyrównujemy ich powierzchnię i dzielimy na cztery części. Jedną czwartą ziemniaków wyjmujemy na pozostałe części. W puste miejsce wsypujemy mąkę ziemniaczaną, tak jak widać to na zdjęciu.

Następnie dodajemy jajko, jeśli ilość ziemniaków jest sporo większa niż kilogram, dodajemy dwa. Całość wyrabiamy w garnku ręką. 

Kolejna czynność to już lepienie klusek, kulamy w dłoniach kulki, nieco je spłaszczamy i kładziemy na blat posypany mąką ziemniaczaną. 

W każdej klusce robimy dołek, najlepszy do tego jest nasz kciuk.

Tak przygotowane kluski gotujemy w osolonej wodzie, pamiętając aby woda nie gotowała się intensywnie. Czas gotowania to 1 - 2 minuty. 

Smacznego! 

Ebooki

Gotowanie jest proste

Publikacja dla nowoczesnych osób, które szybko chcą się nauczyć gotować efektowne i smakowite dania. Zawiera wszelkie podstawowe informacje, podane w prosty, jasny i przejrzysty sposób, koncentrując się na praktycznych aspektach gotowania, a znajdujące się w niej przepisy kulinarne są po prostu... wyborne.

Poradnik "Gotowanie jest proste!" zawiera przepisy kulinarne na potrawy aktualne i zawsze modne. Większość z czasem przygotowania nie dłuższym niż 20 minut, z powszechnie dostępnych składników. Potrawy głównie z małą ilością tłuszczu, natomiast z dużym udziałem warzyw, ryb i ziół. Każdy przepis wzbogacony o praktyczne informacje i propozycje jego modyfikacji i podania.

Więcej...

Miary kuchenne

Miary kuchenne - przeliczanie podstawowych produktów spożywczych
(szklanka = 250ml, łyżka = 15ml, łyżeczka = 5ml)

Bułka tarta

• łyżeczka = 3g 
• łyżka = 8g 
• szklanka = 150g 

Cukier

• łyżeczka = 5g 
• łyżka = 15g 
• szklanka =  220g 

Cukier puder

• łyżeczka = 3g 
• łyżka = 10g 
• szklanka = 200g 

Kakao

• łyżeczka = 2g 
• łyżka = 5g 
• szklanka = 125g

Kasza manna

• łyżeczka = 5g
• łyżka = 15g 
• szklanka = 180g 

Mak

• łyżeczka = 3,3g 
• łyżka = 10g 
• szklanka = 165g 

Mąka pszenna

• łyżeczka = 3g
• łyżka = 10g
• szklanka = 170g

Mąka ziemniaczana

• łyżeczka = 3g
• łyżka =  9g
• szklanka = 220g

Masło

• łyżeczka = 4g
• łyżka = 10g
• szklanka = 240g

Miód

• łyżeczka = 7g
• łyżka = 22g
• szklanka =  360g

Mleko

• łyżeczka = 5g
• łyżka = 15g
• szklanka = 250g 

Olej

• łyżeczka = 4g
• łyżka = 13g
• szklanka = 220g 

Orzechy zmielone 

• łyżeczka -
• łyżka = 8g
• szklanka = 130g 

Płatki owsiane

• łyżeczka -
• łyżka = 6g
• szklanka = 120g

Ryż

• łyżeczka = 5g
• łyżka = 15g
• szklanka = 220g

Śmietana

• łyżeczka = 5g
• łyżka = 12g
• szklanka = 220g 

Serowe kulki

Czasem, będąc na diecie, przychodzi ochota na coś słodkiego. Niektórzy nie potrafią się opanować, łapią za ciastka, batoniki itp. Mały problem kiedy jest to kawałek gorzkiej czekolady, jest zdrowa, więc czasem warto nią "pogrzeszyć".  Mi osobiście nie przeszkadza bardzo brak słodyczy,  jednak czasem przychodzi smak na coś nieco innego niż mięso, jogurt, warzywa czy owoce, a może nawet na lekką słodycz?

Na te chwile słabości w diecie polecam kulki serowe. Nie chciałam ich nazywać a la Rafaello, bo dużo im jednak brakuje do oryginału. :)

Bazą do przygotowania tej prawie słodkiej przekąski jest masa serowa, w której skład wchodzą:

• 200g chudego, białego twarogu 
• 3 łyżki syropu klonowego

Ser z dodatkiem syropu klonowego dokładnie rozcieramy w miseczce widelcem. Jeśli ktoś bardzo musi i chce, może do masy dodać trochę cukru pudru, ale na prawdę nie jest to potrzebne. 

Tak otrzymaną masę kulamy w dłoniach i obtaczamy w czym tylko chcemy. Mogą to być drobno posiekane orzechy włoskie, wiórki kokosowe, kakao, mielone migdały itd.  

Wygląda to całkiem apetycznie, smakuje dobrze, czyli można w niskokaloryczny sposób zaspokoić swoje potrzeby na łakocie, a na pewno ta wersja jest zdrowsza. Z podanych tu składników przygotowałam 17 kulek, każda z nich ma około 23 kcal. 

Deser brzoskwiniowy

Niedawno, będąc na zakupach w jednym z marketów, wpadło mi w oko małe opakowanie stewii. Słyszałam już o niej wcześniej, zdania były trochę podzielone, jednak większość osób twierdziła, że jako dodatek do deserów sprawdza się. W napojach podobno (nie próbowałam) jest wyczuwalny lekki, metaliczny posmak.

Postanowiłam sprawdzić ów smak na własnych kubkach smakowych, zwłaszcza, że jest to całkiem naturalny słodzik. Stewia dostępna jest w rożnych postaciach, ja kupiłam w tabletkach. W opakowaniu znajduje się 250 tabletek, jedna to odpowiednik łyżeczki cukru.

Przygotowałam brzoskwiniowy deser z serkiem.

Składniki:

• 3 dojrzałe brzoskwinie
• 150 serka (u mnie Bieluch)
• 2 łyżeczki żelatyny
• 3 - 4 tabletki stewii
• kostka gorzkiej czekolady

Obrane brzoskwinie pokroić i włożyć do wysokiej miski, dodać serek, zmiksować blenderem. W międzyczasie rozpuścić żelatynę w malutkiej ilości gorącej wody, podobnie postąpić ze stewią. Ja dodałam tylko 3 tabletki, ale nigdy nie lubiłam zbyt słodkich deserów. Jeśli ktoś chce mieć wyraźnie słodki, musi dodać troszkę więcej.

Do masy serowo-brzoskwiniowej dodać rozpuszczoną stewię oraz żelatynę, dobrze zmiksować, przelać do pucharków. Z tej ilości otrzymamy trzy porcje, dla łasuchów dwie. :) Wstawić do lodówki. Kiedy desery stężeją, posypać je utartą czekoladą. Należy używać gorzkiej, minimum 70 procentowej, jest najzdrowsza i dopuszczalna w dobrze zbilansowanych dietach.

W mojej ocenie, ten naturalny słodzik jak najbardziej nadaje się do deserów, słodycz jest może nieco inna, ale nie ma wspomnianego, metalicznego posmaku. Myślę, że każdy, kto nie może wytrzymać bez słodyczy, może zastąpić tym cukier, choć w moim odczuciu bez słodyczy można całkiem dobrze żyć, a odrobina od czasu do czasu, z całą pewnością nie "pójdzie" od razu w biodra. 

Przyprawy kulinarne

Odżywianie się jest podstawą naszej egzystencji. Nie jest jednak obojętne, w jaki sposób przyrządzamy potrawy. Do ich przyrządzania powinniśmy używać przypraw o wspaniałym aromacie i szlachetnym smaku, dzięki którym każde danie nabiera szczególnego wyrazu.
Możemy śmiało stwierdzić, że stosowanie przypraw jest konieczne – służy zdrowiu i daje rozkosz podniebieniu.
Znaczenie przypraw w naszym żywieniu jest ogromne, przez polepszenie smaku, zapachu lub barwy potrawy stają się bowiem apetyczniejsze, a dzięki temu zwiększa się przyswajalność składników odżywczych w nich zawartych. Przyprawy to nie tylko smak ale i zdrowie.
Przedstawione tutaj przyprawy kulinarne to niezbędne minimum, które każda gospodyni domowa powinna stosować w swojej kuchni. Oprócz opisu poszczególnych przypraw, znajdziesz tu przepisy na mieszanki przyprawowe, dowiesz jak je przechowywać i kupować.

Zakup i przechowywanie przypraw

Rośliny przyprawowe kupujemy zwykle świeże lub suszone. Kupując świeże należy pamiętać o kupnie takiej ilości, która będzie nam potrzebna w najbliższym czasie, gdyż dłuższe przechowywanie pozbawia je aromatu. Stosowanie świeżych przypraw jest korzystniejsze ale nie zawsze mamy taką możliwość, na przykład zimą. Warto pokusić się o własną mini uprawę niektórych przypraw w domu.

Wskazówki do przechowywania świeżych przypraw:

• rośliny przyprawowe liściaste dobrze jest skropić wodą i włożyć do lodówki w foliowej torebce
• korzenie roślin należy owinąć folia aluminiową lub umieścić w foliowej torebce; w ten sposób przeciwdziałamy ich wysuszeniu
• jeśli rośliny przyprawowe wymagają obieranie, robimy to bezpośrednio przed użyciem
• krojenie powinno odbywać się na plastikowej deseczce; jeśli używamy drewnianej, powinna ona być wcześniej zmoczona; w suchą drewnianą deseczkę wsiąka cenny sok

Jeśli jednak decydujemy się na zakup przypraw suszonych to trzeba przede wszystkim pamiętać o sprawdzaniu daty ich przydatności do spożycia. Przyprawy zbyt długo przechowywane w sklepach tracą swój aromat.
Suszone przyprawy przechowujemy w szczelnie zamkniętych pudełkach lub słoikach, inaczej tracą cenne olejki lotne, a więc swój aromat. Warto tez stosować pojemniki nie przepuszczające światła, gdyż niektóre przyprawy np. papryka, tracą swoja barwę.

Nie wolno przechowywać przypraw w papierowych torebkach.

Warto zorganizować sobie w kuchni jakieś miejsce przeznaczone na przyprawy, najlepiej jeśli to będzie specjalna półeczka. Można kupić ją w sklepie albo wykonać własnoręcznie. Ta druga na pewno sprawi każdej gospodyni wiele frajdy. Jeśli jednak pani domu nie ma umiejętności majsterkowicza, można kupić dowolna półeczkę z surowego drewna i własnoręcznie pomalować ją na kolor pasujący do kuchni lub udekorować stosując np. technikę Decoupage. Jako pojemniki można wykorzystać słoiczki po przecierach dla niemowląt, po musztardach i wiele innych. Ważne jest aby miały szczelne zakrętki.
Warto też pomyśleć o napisach na słoiczkach, unikniemy w ten sposób pomyłek.
Kupno gotowych półeczek z przyprawami jest najwygodniejsze ale pamiętajmy, że nie zawsze używamy w swojej kuchni wszystkich przypraw, które zaoferuje nam producent.

Porady kuchenne

Zapach w mikrofalówce

Zapach potraw zniknie w mikrofalówce, jeśli włożysz do środka kilka plasterków cytryny i włączysz kuchenkę na 5 minut przy maksymalnej mocy.

Zapach w zmywarce
Jeśli w koszyczku na sztućce umieścisz plasterek lub skórkę cytryny, unikniesz specyficznego zapachu wewnątrz urządzenia.

Zapach na dłoniach
Ręce, które podczas prac domowych przeszły nieprzyjemnym zapachem „umyj" plasterkiem cytryny.

Zapach ryby na naczyniach
Woń ryby zniknie z naczyń w których były przyrządzane po przetarciu ich skórką cytryny.

Kamień w czajniku
Aby usunąć kamień z czajnika możesz użyć kwasku cytrynowego, wsyp 3-4 łyżeczki do czajnika, wlej wodę i zagotuj. Odstaw na godzinę, lepiej na całą noc, i ponownie zagotuj. Następnie wylej wodę i kilkakrotnie wypucz czajnik. Możesz też użyć specjalnych tabletek do odkamieniania (np. Kamix).

Czyszczenie baterii
Z baterii nad zlewozmywakiem skutecznie usuniesz osad z wody, pocierając ją szmatką nasączoną sokiem z cytryny.

Zabarwione dłonie
Zabarwione ręce podczas obierania warzyw znowu odzyskają swój naturalny kolor po wyczyszczeniu ich plasterkiem cytryny.

Pryskający olej
Aby rozgrzany tłuszcz nie pryskał z patelni, posyp go szczyptą soli.

Zlewozmywak - stalowy nierdzewny przecierajmy po każdym zmywaniu suchą ściereczką, bo woda może zostawić na jego powierzchni nalot z "kamienia". Gdy już taki się pojawi potraktujmy go ciepłym roztworem octu lub kwasku cytrynowego.

Gdy przypali się garnek emaliowany należy nalać do niego wody z solą i pozostawić na kilkanaście godzin, następnie wodę zagotować a spalenizna odejdzie.

Sól w solniczce nie zwilgotnieje, nie potworzą się grudy, jeśli na dno włożymy kilka ziarenek ryżu w (który wchłania wodę) lub wsypiemy odrobinę mąki ziemniaczanej.

Sztućce ze stali nierdzewnej należy włożyć na 10 minut do wody, w której gotowały się ziemniaki, potem opłukać i wysuszyć. Będą jak nowe.

Zamrażanie
Zamrażaj szybko, ponieważ tylko wtedy produkty zachowają najwięcej wartości odżywczych. Nie zamrażaj produktów po raz drugi. Torebki i pojemniki na mrożonki powinny być szczelne i wykonane tylko z materiałów do tego przeznaczonych.
Czas przechowywania zależy od rodzaju produktu:
ryby, wędlina, gotowe potrawy i ciasta – 6 miesięcy
sery, drób, mięso – 8 miesięcy
warzywa i owoce – 12 miesięcy

---

Dekorowanie potraw (garnirowanie, garnish)

Jak sprawić, aby codzienne posiłki były nie tylko ucztą dla podniebienia, ale i dla oczu?

Dla każdej potrawy ważne jest nie tylko smak ale i sposób jej podania. Zwróć uwagę na to jak sama odbierasz podaną na stół potrawę, w pierwszej kolejności ją widzisz, następnie czujesz jej zapach a dopiero na końcu smakujesz.
Pobudzanie trzech zmysłów człowieka: wzroku, zapachu i smaku to klucz do efektownej prezentacji potraw nie tylko w restauracjach ale i w naszych domach.

Zamysłem dekorowania potraw jest pobudzanie wszystkich zmysłów gości - jeśli patrzą na atrakcyjnie i kusząco wyglądające jedzenie to zostaną zachęceni do spróbowania go.
Miło jest jak zaproszeni goście oglądają serwowane potrawy z każdej strony i rozpoczynają ciekawe i emocjonujące dyskusje na ten temat sztuki kulinarnej. Podczas takich rozmów każda potrawa smakuje o wiele lepiej.
Ładnie udekorowana potrawa zyskuje nie tylko na wyglądzie ale również smakuje inaczej, dekoracyjne dodatki podnoszą walory smakowe potrawy.

Pomyśl z jakim apetytem Twoje dzieci będą jadły posiłek, który będzie przypominał swoim wyglądem grzybki, myszki czy inne stworki. Jeśli podasz na przyjęcie dla dzieci ciekawie ozdobione przekąski to na pewno wszyscy mali goście zjedzą je ze smakiem i będzie przy tym trochę dodatkowej zabawy.

Dekorowanie potraw na potrzeby naszego domu nie wymaga wymyślnych narzędzi czy produktów, wystarczy skorzystać ze składników ogólnie dostępnych i kilku prostych akcesorii kuchennych. Nie musisz stawiać na stole rzeźby lodowej aby zrobić wrażenie na domownikach czy zaproszonych gościach.

Do podstawowych narzędzi należą przede wszystkim noże, te trochę większe i małe o różnych kształtach ostrzy (ważne są małe, spiczaste nożyki). Najważniejsze jest aby wszystkie były bardzo dobrze naostrzone. W sprzedaży są również specjalne zestawy do modelowania warzyw, które przypominają dłutka o różnych kształtach końcówek.
Przydatne są również przyrządy do robienia spirali z ogórka i rzodkwi, dekoracyjnego rowkowania skórki warzyw i owoców, nożyki dekoracyjne do cytrusów, łyżeczki do wydrążania kulek, foremki do wykrawania kanapek i koreczków, specjalne noże faliste, krajacze do jajek, wydrążacz do jabłek.